Η ευτυχία είναι αυτό.

 Κουράστηκα. Ναι ειλικρινά σιχάθηκε η ψυχή μου! Αυτό το κυνήγι της ευτυχίας έχει γίνει εφιάλτης πια.Και τι στην οργή είναι αυτή η καταραμένη ευτύχια και έχει τόσο θράσος να μας στεναχωρεί τόσο και να απαιτεί να την κυνηγάμε συνέχεια?
  Μικρότερη, νόμιζα οτι η ευτύχια είναι τόσο απλή όσο και ένα κουταλάκι του γλυκού πακέτο με μια merenda στο ψυγείο. Μεγαλώνοντας, συνηδειτοποίησα οτι η merenda μου είχε πρόσθεσει άλλα 10 κιλά και επείδη τα παιδάκια στο σχολείο με κορόιδευαν ήθελα να είμαι ευτυχισμένη,και έτσι απαρνήθηκα την παλιά μου αγάπη,στεναχωρήθηκα,έκλαψα και αδυνάτισα. Ύστερα, νόμιζα οτι είχα βρει την χρυσή τομή έτρωγα μια στο τόσο την λατρεμένη merenda αλλά είχα και κανονικό βάρος,όμως έπρεπε να δώσω πανελλαδικές και εγώ ήθελα για να είμαι ευτυχισμένη να γίνω γιατρός γιατί ο μπάμπας μου ήθελε να είναι περήφανος για εμένα. Τελικά, γιατρός δεν έγινα ποτέ και έπεσα σε κατάθλιψη..
  Τα χρόνια βέβαια κυλάνε και εγώ ποτέ μου δεν νοιώθω ευτυχισμένη.Πάντα, υπάρχει κάτι που θα με κάνει να αισθανθώ αδύναμη και ανίκανη να ευχαριστηθώ αυτό το σπουδαίο δώρο που λέγεται ζωή. Δεν θέλω να το κάνω όμως άλλο αύτο σε έμενα,θέλω να κλείνω τα μάτια μου να παίρνω μια βαθιά ανάσα και να σκέφτομαι οτι και να γίνει ζω και αυτή την ζώη θέλω να την ζήσω όμορφα.Και άμα είμαι απογοητευμένη να με πάρω μια αγκαλιά και να μου πω: "Σώπα, μην στεναχωριέσαι!Δεν πειράζει,τώρα χαμογέλα"!Οι σπουδαίοι άνθρωποι που αγαπούν την ζωή δεν στεναχωριούνται πότε γιατί ξέρουν οτι και αυτό θα περάσει.Όλα
περνάνε!Στεναχώριες,λύπες,απογοητεύσεις,διλήματα,όλα.Και στο τέλος μένεις εσύ και ο εαυτός παρέα να τα λέτε μαζί με μια αγαπημένη σας συνήθεια.
  Πλέον, ξέρω ακόμη οτι οι άνθρωποι είναι μίζεροι.Δεν θέλουν να σε βλέπουν ευτυχισμένο.Όταν το βλέπουν αυτό δεν ξέρω τι,αλλά κάτι φόβουνται. Μην τους δίνεις σημάσια λέω τώρα πια,άστους να χαραμίζουν στιγμές,λεπτά,ώρες και άλλο τόσο πολύτιμο χρόνο τους γεμάτο με φθόνο,αστους να λένε.Εγώ έχω μάθει να αγαπώ την ζωή και τον ανθρώπο και έχω βρει την πηγή της ευτυχίας.Ναι, πολλές φορές με παρασύρουν αλλά δεν θα με αφήσω έρμαιο στα χέρια τους.

  Εχώ μάθει να αγαπώ ρε, κάνεις και τίποτα δεν μπορεί να με κάνει δυστυχισμένη γιατί τώρα πια ξέρω.Και δεν φοβάμαι να μιλήσω για αγάπη γιατί την έχω μέσα μου, όλοι μας την έχουμε. Και εκείνες τις λίγες στιγμές ή όπως συνηθίζω να το λέω στον εαυτό μου, εκείνο το "5λεπτό καθαρής ευτυχίας" που νοιώθεις οτι λειτουργούν όλες οι αισθήσεις σου έντονα και εναρμονισμένα,που η ψυχή σου έχει εκείνο το αέρινο καθαρό λευκό χρώμα απο μετάξι και το μυαλό σου είναι κενό,όχι όμως σαν να έχει πέσει ένα μαυρό πανί αλλά σαν να έχει φόντο έκεινη την αίσθηση,όπως όταν έχεις τα μάτια σου κλειστά κάτω απο τον ήλιο μια ανοιξιάτικη μέρα,έχω μάθει να το εκτιμώ αφάνταστα.Για εκείνο το 5λέπτο η ζώη μου έχει νόημα.